什么什么什么味成语
共查询到36个什么什么什么味四字成语
不知肉味
出处:《论语·述而》:“子在齐闻《韶》,三月不知肉味。曰:‘不图为乐之至于斯也。”别有滋味
出处:南唐·李煜《乌夜啼》词:“剪不断,理还乱,是离愁,别是一番滋味在尽头。”淡而无味
出处:宋 朱熹《朱子语类辑略》第四卷:“此工夫似淡而无味,然做时却自有可乐。”津津有味
出处:汉·王褒《洞箫赋》:“哀悁悁之可怀兮,良醰醰而有味。”耐人寻味
出处:清·无名氏《杜诗言志》卷三:“其所作如《少府画障歌》、《崔少府高齐观三川水涨》诸诗,句句字字追琢入妙,耐人寻味。”山珍海味
出处:唐·韦应物《长安道诗》:“山珍海错弃藩篱,烹犊羊羔如折葵。”食不甘味
出处:《战国策·齐策五》:“秦王恐之,寝不安席,食不甘味。”索然无味
出处:明 杨慎《丹铅杂录 论衡》:“盖文有以含蓄不尽为工者……说尽,则索然无味。”食不二味
出处:《左传·哀公元年》:“昔阖庐食不二味,居不重席,室不崇坛,器不彤镂,宫室不观,舟车不饰,衣服财用,择不取费。”《韩非子·外储说左下》:“食不二味,坐不重席。”食不遑味
出处:三国·魏·曹植《求自试表》:“今臣居外,非不厚也,而寝不安席,食不遑味者,伏以为二方未克为念!”食不兼味
出处:《韩诗外传》第八卷:“大侵之礼,君食不兼味,台榭不饰,道路不除。”食不累味
出处:《晋书·石季龙载记》:“士阶三尺,茅茨不翦,食不累味,刑措不用。”言外之味
出处:王国维《人间词话》二二:“古今词人格调之高无如白石。惜不于意境上用力,故觉无言外之味,弦外之响,终落第二手。”别有风味
出处:清·李汝珍《镜花缘》第五回:“此时只觉四处焦香扑鼻,倒也别有风味。”个中滋味
出处:宋·向子谚《西江月·绍兴丁巳,遍走浙东诸郡……》:“居士何如学士,翰林休笑芗林。个中真味少知音,不是清狂太甚。”铁窗风味
出处:邹韬奋《患难余生记》第一章:“随后十年来,除和几位救国会的同志在苏州略尝铁窗风味不能算流亡外,有第二次流亡……”语言无味
出处:唐·韩愈《送穷文》:“凡所以使吾面目可憎,语言无味者,皆子之志也。其名曰智穷。”枯燥无味
出处:毛泽东《反对党八股》:“因此,群众就不欢迎他们枯燥无味的宣传,我们也不需要这样憋脚的不中用的宣传家。”食不重味
出处:《韩非子·外储说左下》:“食不二味,坐不重席。”《史记·吴太伯世家》:“越王勾践食不重味,衣不重采,吊死问疾,且欲有所用其众。”食不知味
出处:唐·白居易《初授给遗献书》:“臣所以授官已来,仅将十日;食不知味,寝不遑安;唯思粉身,以答殊宠,但未获粉身之所耳。”食不终味
出处:三国·魏·曹植《释愁文》:“坐不安席,食不终味,遑遑汲汲,或憔或悴。”索然寡味
出处:刘师培《论近世文学之变迁》:“然以空疏者为之,则枯木朽荄,索然寡味,仅得其转折波澜。”耐人尋味
出处:清·张贵胜《遣愁集·卷一·绝倒》:“卢家子年暮而为校书郎‘条 眉批’,从对面托出,耐人寻味。” 例子: 这个故事的结尾留下了一个 悬念。旧时风味
出处:明·陈汝元《金莲记·外谪》:“怀金黛,想玉鬟,旧时风味尚依然。”干燥无味
出处:艾芜《文学手册·怎样获得文学的工具》:“这首歌,前头三句都是平铺直叙,显得干燥无味,一加尾后一句,便格外明快生动起来。”有滋有味
出处:明·凌濛初《二刻拍案惊奇》第18卷:“有许多话头做作,哄动这些血气未定的少年,其实有枝有叶,有滋有味。”枯燥乏味
出处:路遥《平凡的世界》第四卷第48章:“一个人开车真是枯燥乏味。如果润生在旁边坐着,他们还能说点什么。”佳肴美味
出处:清·褚人获《隋唐演义》第70回:“因此萧后日常饮恨,眉头不展,凭你佳肴美味,拿到面前,亦不喜吃。”珍羞美味
出处:明·冯梦龙《东周列国志》第99回:“席上珍羞百味,笙歌两行,自不必说。”殊滋异味
出处:唐·白居易《策林·立制度》:“饮食不守其度,则殊滋异味攻之。”食髓知味
释义:骨髓的味道很好,吃下去很美味,之后还想再次尝试。三月不知肉味
出处:《论语·述而》:“子在齐闻《韶》,三月不知肉味。”容膝之安,一肉之味
出处:《列女传·贤明》:“今以容膝之安,一肉之味,而怀楚国之忧,其可乎?”弃之可惜,食之无味
出处:晋·司马彪《九州春秋》:“夫鸡肋,弃之可惜,食之无所得,以比汉中,知王欲还也。”寝不安席,食不甘味
出处:西汉·刘向《战国策·齐策五》:“秦王恐之,寝不安席,食不甘味。”猪八戒吃人参果,全不知滋味
出处:清 吴敬梓《儒林外史》第六回:“你这奴才,‘猪八戒吃人参果,全不知滋味’!”