什么什么吐什么成语
共查询到37个什么什么吐什么四字成语
啜食吐哺
出处:《史记·留侯世家》:“汉王辍食吐哺,骂曰:‘竖儒,几败而公事!’”出词吐气
出处:宋·苏轼《送水丘秀才序》:“水丘仙夫,治六经百家说为歌诗,与扬州豪俊交游,头骨硗然,有古丈夫风。其出词吐气,亦往往惊世俗。”出言吐词
出处:清·李渔《闲情偶寄·词曲·词采》:“无论生为衣冠仕宦,旦为小姐夫人,出言吐词,当有隽雅雍容之度。”出言吐气
出处:南唐·刘崇远《金华子杂编》卷上:“[魏公]与国夫人卢氏偶坐于堂,公忽微笑不已,夫人讶而讯之,曰:‘此中有乐人孙子,多出言吐气,甚令人笑。’”出言吐语
出处:《平山冷燕》第六回:“宋信见冷绛雪出言吐语伶牙利齿,先有三分惧怯,不敢多言,只喏喏而已。”挥沐吐餐
出处:昔周公旦,父文兄武,九命作伯,以尹华夏,犹挥沐吐餐,垂接白屋,故周道以隆,天下归德。 《后汉书·文苑传下·高彪》横眉吐气
出处:五代·齐己《轻薄行》:“玉鞭金镫骅骝蹄,横眉吐气如虹霓。”纳新吐故
出处:《庄子·刻意》:“吹呴呼吸,吐故纳新。”喷云吐雾
出处:安正福《敌后插刀》:“炕上还斜躺着几个,正在喷云吐雾抽大烟。”吞刀吐火
出处:汉·张衡《西京赋》:“吞刀吐火,云雾杳冥。”吞吞吐吐
出处:清 文康《儿女英雄传》第五回:“你一味的吞吞吐吐,支支吾吾;你把我作何等人看待?”吞云吐雾
出处:南朝梁·沈约《郊居赋》:“始餐霞而吐雾,终凌虚而倒影。”吐心吐胆
出处:宋·朱熹《答刘季章书》:“日用之间,应事接物,直是判断得直截分明,而推以及人,吐心吐胆,亦只如此,更无回互。”握发吐哺
出处:《韩诗外传》卷三:“成王封伯禽于鲁,周公诫之曰:‘往矣!子其无以鲁国骄士。吾文王之子,武王之弟,成王之叔父也,又相天下,吾于天下亦不轻矣,然一沐三握发,一饭三吐哺,犹恐失天下之士。’”《史记·鲁周公世家》亦记此事。握发吐飧
释义:比喻为国家礼贤下士,殷切求才。同“握发吐哺”。吸新吐故
出处:汉·王吉《谏昌邑王疏》:“吸新吐故以练臧,专意积精以适神,于以养生,岂不长哉!”扬眉吐气
出处:唐·李白《与韩荆州书》:“何惜阶前盈尺之地,不使白扬眉吐气,激昂青云耶?”咽苦吐甘
出处:《旧唐书·礼仪志七》:“子之于母,慈爱特深;非母不育;推燥居湿,咽苦吐甘,生养劳瘁,恩斯极矣。”周公吐哺
出处:《史记·鲁周公世家》:“周公戒伯禽曰:‘我文王之子,武王之弟,成王之叔父,我於天亦不贱矣。然我一沐三捉发,一饭三吐哺,起以待士,犹恐失天下之贤人。子之鲁,慎无以国骄人。’”析肝吐胆
出处:明·高以俭《〈太师张文公集〉跋》:“受顾命,辅冲圣,秉国十年,乃举其生平,析肝吐胆献之天子。”倾心吐胆
出处:元·杨显之《酷寒亭》第一折:“怕不待倾心吐胆商量嫁,都是些瞒神諕鬼求食话。”申冤吐气
释义:洗雪冤屈,发泄怨恨。呕心吐胆
出处:南朝 宋 刘义庆《世说新语 隐秀》:“呕心吐胆,不足语穷;锻发炼年,奚能喻苦?”茹柔吐刚
出处:《诗经·大雅·烝民》:“人亦有言,柔则茹之,刚则吐之。”引新吐故
出处:晋·陆机《列仙赋》:“引新吐故,云饮霞餐。”发号吐令
出处:晋·葛洪《抱朴子·君道》:“发号吐令,则訇若雷霆之激响,而不为邪辨改其正。”握沐吐飱
释义:犹言握发吐哺。《新唐书·张玄素传》:“ 周公 資聖人,而握沐吐飱,下白屋,況下 周公 之人哉!”亦省作“ 握沐 ”。 明 胡应麟 《诗薮·国朝下》:“自 北地 、 濟南 以峻峭遇物,古人握沐之風,幾於永絶。”含苞吐萼
出处:清·李汝珍《镜花缘》第一回:“又命摧花使者,往来保护,以期含苞吐萼之时,加式呈妍。”交疏吐诚
出处:南朝·宋·刘义庆《世说新语·规箴》:“知几其神乎,古人以为难;交疏吐诚,今人以为难。”张口吐舌
出处:明·洪楩《清平山堂话本·快嘴李翠莲记》:“大家张口吐舌,忍气吞声,簇拥翠莲上轿。”伸眉吐气
出处:宋·陈亮《与石天民书》:“对后有何指挥曲折,幸一见报。士人于被吕得对,遂可以伸眉吐气,亦丈夫遇合之会也。”握发吐餐
出处:南朝·宋·何承天《宋鼓吹饶歌·思悲公篇》:“万国康,犹弗已。握发吐餐,下群士。惟我君,继殷周。”辍食吐哺
出处:西汉·司马迁《史记·留侯世家》:“汉王辍食吐哺,骂曰:‘竖儒,几败而公事!’”摇首吐舌
出处:明·冯梦龙《喻世明言》第十卷:“良久,乃摇首吐舌道:‘长公子太不良了。’”兴云吐雾
出处:明·无名氏《哪吒三变》第一折:“此鬼兴云吐雾莫测,利害利害!”握沐吐餐
出处:《新唐书·张玄素传》:“周公资圣人,而握沐吐餐,下白屋,况下周公之人哉!”喷珠吐玉
释义:嘴里喷吐出珍珠美玉。形容博学多才,出口成章